Herþey o an içinde durdu Havlayan köpeðin ha sesi, elini kaldýran manavcý, korna çalan taksici ve o sönmek bilmeyen yeþil ýþýk... Herþey o an içinde durdu Gözlerim iliþince gözlerine Suskun mahþetlererin anlamsýzlýðýnda planlý deðil ,istekli olduðuda söylenemez elbete bozuldu o tozlu plak bu eski gramofonda hep ayný nakarat baþtan sarmakta herþey o an içinde durdu mavi gökte asýlý o küçük kuþ Bir parkt düþmeye yakýn bir çocuk belkide baþka bir yerde ,bir bankta ,denizin kenarýnda ayrýlmaya yüz tutmuþ bir iliþkinin son bahaneleri sýralanýyorken. durduðum yerde tamda bu anda durduðu zaman içinde Hoþgeldin bana daha seninde haberin yokken bu geliþten...
Þerif Erdem Süner
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şerif Erdem Süner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.