TUTMA BENİ...

Gör iþte yaprak düþer vakti ile dalýndan
Tutma beni: gitmeye hüküm verdi yüreðim.
Zaten hiç anlamadýn bu sevdanýn halýndan
Tutma beni: gitmeye hüküm verdi yüreðim...

Ne tutacak elin var ne dur diyecek dilin
Gözyaþýmý silmeye cesaretsiz mendilin.
Evvel yurdum diyordun þimdi gurbette ilin
Tutma beni: gitmeye hüküm verdi yüreðim...

Madem ki hüsran giymiþ bu sevdanýn encamý
Silmeli hafýzama kazýdýðým endamý.
Manasýz gözlerine bakmanýn yok anlamý
Tutma beni: gitmeye hüküm verdi yüreðim...

Pýhtýlaþmýþ damarda aþkla akan kanýnda
Kirlenmiþ hatýralar fikrinin her anýnda.
Benim de kýrýklarým hep aðrýyor yanýnda
Tutma beni: gitmeye hüküm verdi yüreðim...

Senden fazla yansam da mazinin izlerine
Susturdum hep aðlayan sabrýmý sözlerine.
Ve nihayet rest çektim deðiþen gözlerine
Tutma beni: gitmeye hüküm verdi yüreðim...

ÜNSÜZ...
Sosyal Medyada Paylaşın: