josephine

içim kýyamet
ayrýlýk bekletilmeyen cehennem
sahi cennet nerede




içim keder
ruhum eriyen kokulu bir mum
koku demiþken
açmýyor artýk daðlarýmda yaban gülleri
ki artýk sende yoksun




bir elim
kurutulmuþ anemon yalnýzlýðý
diðer elim sinemde çürümüþ ýhlamur çiçeði




ayaklarým gitmedikçe
kollarýmda devrimleþmiyor
bir damla yaðmur nicedir gözlerimde




rüzgar savurdukça kýrbacýný
karanlýða bir yýldýz daha düþer
ve sürülür düþlerimden karabiber aðaçlarý




bütün kadýnlar aþktýr
içmesini de bileceksin sevmesini de


bütün ayrýlýklarda aþktýr
durmasýný da bileceksin gitmesini de




ahh Josephine…
gülüþünü baharlara
kokusunu rüzgarlara savurduðum tek kadýn


gecelerimin menekþe tenli hüznü

bil ki
tablolara sýðýnmayý bekleyen bütün aþklar sensin…










ilhanaþýcýnisanikibinonaltý


Sosyal Medyada Paylaşın: