Olurya bir gün ecel kapýný çalacak olursa sakýn açma, duymadým de mecguldum de birþeyler de iþte...
Kapýnýn arkasýnda öyle dalýp içinden açsammý açmasammý diye düþünene kadar Ecel çoktan içeri girmiþ arkanda yane ensende seni bekler...
Söyleyecek son bir sözün varmý hayata sana sorar....
Sende çaresizliðin en doruk noktasýna vardýðýný çok geçte olsa anlarsýn.. Seslenmek istersin duyan olmayacak Haykýrmak istersin kimse seni umursamayacak
Nerde hayatýmý uðurlarýna serdiðim hani nerde o gençliðimi feda ettiðim nerdeler þimdi.... Beni kurtarýn bile diyecek gücüm yok dememde, nedenmi?
Biz sana yap demekki ne yaptýysan sen yaptýn kendin ettin kendin taptýn diyeceklerini biliyorum...
Son sözüm sana hayat... Bu uzun ömrümde bana huzuru çok gördün yaþlandýrdýn beni ama hiç yaþatmadýn...
Suphi Capaci Tarih 29.04.2016 Saat 08:56 Hamburg Sosyal Medyada Paylaşın:
Suphi Capaci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.