Bir göktaþýnýn üzerine oturmuþ
Üç uzaylý cüce.
Geliyorlar sevinçle dünyaya doðru.
Ne güzel görünüyor uzaktan
Yeþil ormanlar, mavi deniz,
Daðlar ve bulutlar.
Seviniyorlar çocuklar gibi,
Ellerini oðuþturuyorlar.
O da ne?
Yaklaþtýkça bulutlar oluyor toz duman,
Neler patlýyor böyle?
Bu insanlar ne yapýyorlar birbirlerine?
Kan oluk oluk!
Gözyaþý sel!
Gözleri büyüyor cücelerin korkudan.
Dünyadaki çocuklar gibi
Onlar da aðlýyorlar.
Elleriyle gözlerini kapýyorlar
Sonsuza kadar açmadan.
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.