Baharda açýnca gözlerini neþe buldu gökyüzü. Bambaþkaydý o gün güneþ, yýldýz, ay ve vadideki nazenin toprak. Bulutlar bir baþka aðlýyor, Irmaklar sevinçten yerinde duramýyordu...
Kokunu yayýyordu sessizce rüzgar. Ýsmini sayýklýyordu sabah öten kuþlar. Meleklerde bir baþka heyecanlýydý o gün.
Nisan yaðmurum
Dünya’ya geldiðin gün. Aðlamaný durdururken melekler, Gözlerine bakýnca baban, Sesini duyunca annen ne hissettiyse kalbinde.
Bende o duygularý hissediyorum kalbimin derinliklerinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Onur Alpay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.