ARTIK
Memur iken yemek üç kez yenirdi.
Emekli olunca yenmiyor artýk.
Yakam birleþikti, insan denirdi.
Yularsýz kalýnca denmiyor artýk.
Vakitli vakitsiz konuyor sofra.
Suratý beþ karýþ, geçilmez tafra.
Üþütüp kusunca, atýlýr safra.
Ýnsanlar bilince anmýyor artýk.
Anasý öðretir geçimsiz kýzý.
Satasýya kadar sessiz bir kuzu!
Kýrk bire varmadan bastýrýr sýzý.
Semeri alýnca binmiyor artýk.
Gönül kýlýcýný hep vurdum taþa.
Prostat oluþtu kolaysa iþe.
Diri diri yuttum deðmedi diþe.
Dona salýnca hiç dinmiyor artýk.
Erken kalkmaz avrat sýcak yataktan.
Kuru ekmek geçmez olur yutaktan.
Vazgeçilir yavaþ yavaþ ataktan.
Tek baþa kalýnca yanmýyor artýk.
Çapaklar yýkanmaz bir kova suyla.
Günler yýl geçiyor anlamaz huyla.
Yaþamak isterdim güneþle, ayla.
Eþkýya dolunca dönmüyor artýk.
Ne kadar söylesem kaval sesidir.
Arayýp sormazlar neyin nesidir.
Dursunî bayraðý dikti, pesidir.
Baþlara gelince sönmüyor artýk.
Dursun Yeþil - 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.