Zemheride sardýðým ey! sevgili yapraklarý döþek yapýp, sevgimle üstünü örttüðüm korkulu gecelerinde teselli bulduðun tenimde hürmetkar olup benliðimle kasýp kavurarak karanlýðý bensizliðimde sevgi pýnarýndan çaðlayan göz yaþlarýn oldum
merhametsiz kabuslarýn nöbetinde zülüflerini taradýðýmda ay sanýp bertaraf ettiðin yüreðim sana mensup bir köle edasýnda hazýrken hürmete sevgi pýnarýndan çaðlayan öz yaþlarýn oldum.
Seda verip, sessiz yüreðinde duymadýðýn hiçe sayýp, adýma bir hiç koymadýðýn koynunda uyutup, rüyalarýnda görmediðin sevgi pýnarýndan çaðlayan tiz yaþlarýn oldum
Kurur dokunan her çise sende yeþerdi oysa ki sevgin benliðimde bulamadým, sende ki bulduðum tadý ne tatlý Bal’da ne de acý zehirde tekmeleyerek attýðýn sinde sevgi pýnarýndan çaðlayan az yaþlarýn oldum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kamber BAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.