Þimdilerde ürkek bir karanlýk kapladý gözlerimi beyhude bir ümit’e kapýlýþtý benimkisi gözlerimin aynasýnda her gün boy gösteren sen sersefil býraktýn ya yüreðimi kalmadý inancým hiç birþeye o günden beri
bakýþlarda sevgi tohumlarý bitmeye görsün bir daha açar mý yüzümde gülüþlerin artýk sevgi ekmiyor gözlerin soldu çiçekleri düþ bahçesinin
vuruldu uçurtmasý sarsýla sarsýla aðlýyor içimdeki çocuk