Kovma Beni Efendim

Varlýða mebde Sensin, emri haktan tecelli,
Halýkýn mahbubusun, yüce sultan Efendim.

Yevm-i elest bezminde, cümlenin secdegâhý,
Ademde mütecelli, Senin nurun Efendim.

Aþkýnla devran eder, ay-u, güneþ, ruh felek,
Cümle canan gönlünde, maþuk Sensin Efendim.

Zaman mekan halk oldu, Sen var edildin diye,
Her þey sana muhtaçtýr, varlýðýný Efendim.

Kemerbeste-i alem, hakka huzur eylemiþ,
Seninin münacatýnla, rabbe niyaz Efendim.

Levlake levlak deyip, sebep Seni yaratmýþ,
Meleði ve semeði, hilkat için Efendim.

Þecere-i hilkatin, Sen en tatlý meyvesi,
Cümle diller lezzeti, Sende bulur Efendim.

Ahlakýn en güzeli, beþere örnek Sende,
Ahlakýndan mahrumlar, hüsrandadýr Efendim.

Karanlýk çaðda beþer, bocalarken Sen geldin,
Aydýnlattýn dünyayý, Kur-an ile Efendim.

Cehalet asrý Senle, Asr-ý, saadet oldu,
Zalimler dize geldi, hükmün ile Efendim.

Sultanlara taç oldu, sakalýndan düþen tüy,
Seninle þeref buldu, aciz beþer Efendim.

Aþýklarýn döktürdü, ardýndan gazel naat,
Marifet sahibine, ilham oldun Efendim.

Rüyalarda rü-yete, hasret çeker ümmetin,
Rü-yete mazhar olan, talihlidir Efendim.

Sen ki saadet þemsi, gurup etme ne olur,
Sensiz yetim sayýlýr, bütün beþer Efendim.

Her dertlinin umudu, yarýn mahþer gününde,
Sancaðýnýn altýnda, yer bulmaktýr Efendim.

Sen ki beþere müjde getirdin, Hakka iman,
Ýmandan mahrum kalan, daðidardýr Efendim.

Madum ile mevhuma, verildi mevcud nuru,
Yeis, vehim yok oldu, müjden ile Efendim.

Zalimler hakka döndü, terk ettiler zulümü,
Ýrþadýnla dü cihan, þadan oldu Efendim.

Her asýr muhtaç sana, her an sana muhtacýz,
Asrýmýza kýl nazar, kurtar bizi efendim.

Dün yolunda can veren, o talihli ashabdan,
Nöbetini devralmýþ, bugün garip ümmetin.

Baðrýmýz yanar durur, bu asrýn fitnesinden,
Tevhid merheminden sür, yaramýza Efendim.

Biçareyim elimden, gelmiyor sana varmak,
Aþkýn ile yanarak, ölmek bile Efendim.

Yolunun dertlileri, ilimle kýldý kýyam,
Küfrün kalelerini, fethediyor Efendim.

Sayen zahir görünür, her müminin üstünde,
Aþkýn nefreti boðdu, umman olup Efendim.

Beþer nurunla buldu, nefs ve þeytandan felah,
Sen tuttun elimizden, insan olduk Efendim.

Ne olur Ey Sultaným, bu garibe kýl nazar,
Muhabbetin olmazsa, bil ölürüm efendim.

Haþir günü yüreðim, günah ile yanarken,
Havz-ý Kevser abýndan, bana da ver Efendim.

Bilirim yüzüm yoktur, sana aðuþ açmaya,
Sen Rahmetellilalemin, Muhammedsin Efendim.

Þefaatin günahkar, ümmetine tahsisli,
Boynum bükük beklerim, günahkarým Efendim.

Artýk kalmadý derman, ne dilimde ne dizde,
Kapýnýn kýtmiriyim, KOMA BENÝ EFENDÝM.

Necdet EREM
Sosyal Medyada Paylaşın: