Aylardan Nisan’dý Hava açýk, gün güzel Oturdu adam denize karþý Martýlara beste yapmak geldi içinden Sonra þiir yazmaya karar verdi Karþý kýyýdaki sevdiðine Yazdý da Okudu defalarca haykýrarak Denize karþý Duymalýydý hayatý,biricik aþký Sabýrsýzlandý bayaðý Ýlk vapurla karþýya geçti Simit yiyerek Yudumlayarak ince belli bardaktaki Demli çayýndan Koþarak ulaþtý,bir taneciðine Okudu hissederek Yüreðinin en derininde Ne güzel þiir, dedi kadýn, O senin güzelliðin gülüm Ýçimi döktüm dizelere Ve sen þiir oldun. Sarýldý boynuna sýký sýký Teþekkür etti Kokusunu içine çekerek Bundan sonra senin adýn Olsun Þiir Kadýn, dedi adam Ödülü ýslak bir öpücük oldu Kadýn þiirde, adam öpücükte Kendini buldu.
ÝSMAÝL MALATYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail MALATYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.