bizdik ölen bütün zamanlarda ve sýðmayan hiçbir coðrafyaya.. akrebin yelkovaný kovaladýðý, yelkovanýn kum saatlerinde cama yapýþtýðý kum tanesi zamanlara kaldýk.. Sinmedi içimize hiçbir nefes ve hiçbir nefesi alamadýk tadýnda..
göç yurdu içimiz... nerede konaklasak yabancý, nereye taþýnsak eksik kaldýk.. en varoþ mahallesi bizdik tüm kentlerin; en uzak,en dýþlanmýþ, en çok ötelenen..
en dar sokaklarý kentlerin en küçük evlerin en küçük odalarý hep bizim... sýðmadý içimiz içimize, kalmadý rengimiz hiçbir denizde... kanlý karanlýk tüm yoksulluklar bizim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Emre Suci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.