Ah be Samsun! Atatürk’ün þehrisin de dillerde Gözün tok, karnýn açtýr be kentim Yatýrýmlar sende deðil, ellerde
Yalnýzlýða terkedilmiþ sokaklarýnda, Umutsuzluk kol geziyor gün boyu. Kahvehanelerinde
Ýki ova uzanýr iki yanýnda; Dudaðýndan düþen her çekirdeði, Önce fidan, sonra aðaç yapar doðurup, Üstüne basarak geçtiðin toprak Ülkeyi doyuran bu topraklar; Bereketli, doðurgan ve ezikler… Halkýný doyurmaz olmuþ ki artýk Uzaklarda aranmakta rýzýklar
Sularý boþa akar iki nehrin Aþý yok, iþi yok, düþü yok; Babasý içli, Bebeði borçlu bu þehrin
Ah be Samsun! Manevi duygularýn selinde Gözü tok karný aç kentim benim. Çilekeþim, Sahipsizim, Samsun’um!
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.