senden uzak duramam

seni denizin ortasýnda arýyordum bir martý sevinciyle
bir fýrtýnanýn içindeydim, bir kum tanesiydim
ama fýrtýnanýn içinde göðsümde bir gül dikeni gibi kanýyordum
ne rüzgara, ne güneþe aldanýrým, ne gözlerinden uzak yaþarým
nede baharýn kaçýnýlmaz gerçeðinden, nede senden

sarýldýðým bir yaðmur tanesi olurdun
yakýp yüreðimi bir kor ateþ gibi
artýk kaç küle dönerdim
kaç ayaz beslenir yüreðimde kim bilir

yangýndan bir özlem düþüyordu gözlerime
ve gözlerimi dikip seni bekliyordum karanlýklarda
bir bir ele veriyordu müebbet bir sevdanýn izleri
yaþama küfür ediyordum, içim kanýyordu
ve idam ediliyordum yokluðunun sandalyesinde

nefesimi yýkýyordu yaðmurlar ve ben hançer yiyordum
kalbime saplanýyordu rüzgar, en karanlýk en dehþetinde
ve seni düþünüyorum, bir yanýndaydým bir yanýmdaydýn
ellerimden tutuyordun, kalbim kalbine düþüyordu
sen üþüyordun, ben sarýlýyordum hunharca yokluðuna

gelmeni bekliyordum, bütün karanlýk zaman içimdeydi
ama bir yaprak düþtü topraða, sol yanýmdan kanadým
dosdoðru sana baktým, sen uyuyordun göðsümün üstünde
sonra kendimi gördüm, ürkek gözlerimle þaþkýndým
senden uzak duramam, gelmeni bekliyordum, sen yoktun

sensiz bir gurbetin içindeydim, ayazdým, borandým
bir dað kaçkýný oluyordum, çýplaktým dudaklarým kanýyordu
ve lacivert bir gün batýmý düþüyordu çocuk yanýma
sen mavi bir okyanus oluyordun, göðsüm denizin oluyordu
ben boðulurcasýna seni arýyordum, sen yoktun
senden uzak duramam, gelmeni bekliyorum

ibrahim dalkýlýç

26/04/2016
14:20 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: