GÖNÜL
Yandýðýn yetmez mi? Sön artýk gönül
Narý sana dokunmaz ne iþtir gönül,
Yar dediðin sana yar olmuyorsa;
Ardýn sýra koþma dur artýk gönül.
Naçar kalma etrafýn hep güzel dolu,
Derin uykundan uyan ey gönül!
Sev bir Hak için bir güzel gülü;
Banane onlardan deme be gönül.
Sana kýymet veren gelirse birgün,
Olmaz deme sev sev deli gönül,
Seveni sevmemek inkara girer;
Hakkýn huzuruna çýkaman gönül.
Sen sevgi ehlisin seversin güzel,
Çirkini yabana at hadi gönül,
Yetti döktürdüðün bana da gazel;
Seveni bulursan býrakma gönül.
Çýra gibi yandýn umursamazsýn,
Þu figanýmý da hiç mi duymazsýn?
Vallahi bir dirhem akýllanmazsýn,
Konduðun gülden uç artýk gönül.
Gel Artýk Bana
Yaktým firkatimi buldum özümü,
Her insanda var olan hal imiþ,
O özü yar sende de gördüm,
Bülbülün güle yandýðý gibi;
Yanarým sevdiðim gel artýk bana.
Ýnsan dediðin bir beþeri adem,
Onun hakikati özünde yaþar,
O hakikati sende de gördüm,
Sevda dediðin gönülde yaþar;
Gönüldesin yar gel artýk bana.
Gönül çýradan farksýz yanýyor,
Kýymet görmezse çok güceniyor,
Yarim gel diye figan ediyor;
Candasýn sevdiðim gel artýk bana.
YIKMA GÖNLÜMÜ
Sevdan ile geçiyorum serimden,
Seni sevdim anla bu halimden,
Çýkmaz oldun inan ki aklýmdan;
Cevher gördüm hakikat özünden.
Tatlý dil olalým kýrmayasýn cânýmý,
Sana bildirdiðim bu sevdalý hâlýmý,
Alem duysa divane der sevdiðim;
Gel bir olalým yakma bu canýmý.
Gel girelim hak yuvamýza birlikte,
Aþk ile meþk edelim seninle,
Yer veresin o güzelim gönlünde;
Yýkma gönlümü bir olayým seninle.
Gel naçar koyma sen bu yarini,
Bilemedim yarim hiç ahvalini,
Sevdan ile pervane halimi;
Gör sevdiðim de yýkma gönlümü.
SEV YETER
Aþk denir mi bitene püf deðince yitene?
Aþkmýdýr biten hoþnutluk mu? Sor yeter,
Ýnsan mý aþkta aþk mý insanda? Gör yeter,
Aþk verendedir ve verendir aþk bil yeter!
Tadan bilir elbet ya doyum da olmaz aþka
Güman olsanda yardan aþýksan o yeter.
Çetin olur sýnavý gücün yoksa sev yeter.
CENGÝM
Tunçtan saðlamdýr kalkaným iman,
Silahým türklüðüm varlýðým hak için benim,
Gönlümdeki gülün koruyucusu hak,
Þu ettiðim secde hak için benim.
Ne zindan sindirir ne top tüfek,
Yürüdüðüm yol turana benim,
Eðilmez baþým eðilmez kula;
Cengim hep küffara benim.
TÜKÜRME
Dört bir yan kibir dolmuþ,
Þu insan nefse doymuþ,
Boþ vermiþ akýbeti;
Dünya ya dalýp kalmýþ.
Büyüklenmek meziyet,
Hiç mi olmaz haysiyet,
Dün yaptýðýn inkar et,
Her yaný yalan sarmýþ.
Sorsan ayrý gayrý yok derler,
Hak desen benim ki haktýr,
Onun ki yanlýþ derler;
Birlik hepten bozulmuþ.
Takva sahibiyim der,
Öbürü ilmim var der,
Çýkar varsa severler;
Her yaný riya sarmýþ.
Neyin varsa çok öðünme,
Gurur baþkadýr gerinme,
Alim sende söylenme;
Sen çekirdek isen
Onlar kabuðun tükürme
Ali Aþkýn Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.