Öyle sevda ki, sýrýlsýklam âþýk,
Yýrtýp gafleti, imanla dolalým.
Haydi, fýtratýmýzla barýþýk,
Asrýn idrakine Ýslam yazalým.
Hak dinlidir, bu topraðýn insaný,
Farklýya huzur vermiþ, açmýþ kucak.
Adil atam, yedi düvelde saný,
Kanýma doymuþ toprak, köþe bucak.
Aydýn olsun yollar, daðýlsýn kara,
Ümmet’in baþþehri artýk Ankara.
Din vatan uðruna ölendir þehit,
Ýslam’ý bilmeden makam olur mu?
Batýldan ekmek bekler satýlmýþ it,
Ýmansýz sinede, huzur durur mu?
Þu batýl sistem, çok hain üretmiþ,
Yediði kaba eden, namert bizde.
Derler ki insaný maymun türetmiþ,
Beyinleri uyuþmuþ, hayvanat bizde.
Gaflet girdabýna, nurlar saçýlsýn,
Diriliþ umuttur, zindana ýþýk.
Kaldýrýn külleri, güller açýlsýn,
Ýslam’a Türkiye’m zaten alýþýk.
Aydýn olsun yollar, daðýlsýn kara,
Ümmet’in baþþehri artýk Ankara.
Batýla koþtuk hep, batý dedikte,
Ne yaptýksa, bir türlü olamadýk.
Hapsettiler bizi kara delikte,
Aç kaldýkça huzuru bulamadýk.
Cýrtlak ses verecek, kara gönüller,
Azgýn bak, edepsizin iþgüzarý.
Karga devri bitti, öter bülbüller,
Daim esiyor, hidayet rüzgârý.
Ayrý telden çalýyor görünse de,
Raya oturdu mu, tren yol bulur.
Fýtratý çeker, gaflet bürünse de,
Hakký gören gözler, mutmain olur.
Aydýn olsun yollar, daðýlsýn kara,
Ümmet’in baþþehri artýk Ankara.
Nisan-2016-Arifiye