KAYIP GÜLÜN BAHARI

Ýklimidir bu, sevdanýn alýn yazgýsý
Seninle çýkar ancak, aþkýn tadý
Deðiþmem asla, sendeki fýtratý
Bir yýl bitti ama, geleceðe dayalý.

Bir bakýþýn ederken gönülleri seza
Efsun eser baðrýndan o bad-ý saba
Kapýnda, bir baht-ý karadýr bu geda
Destur eyle gireyim, açýver kapýný.

Bulunduðun þehre eserken rüzgar
Aþkýnla þu fakiri, ihya et de kurtar
Deðmesin hülyalarýna þerli nazar
Islanmadan alýver, gökteki namýný.

Hangi aþýk dile gelip imrenirken bize
Güftesi olurken gözlerin, yaparlar beste
Neyleyim sensiz geçen, o beyaz günlere
Konuþmak þerbet olur, nazlý sevdamý.

Kadife bir kale gibi, saðlamdýr sine’n
Kýþým nevbahara dönecek, geliversen
Aysbergler gibi eriyor bu can, neden
Aþkýnla tarumarým, çalýversen sazýmý.

Daðýt o nefesini ki; çeksin insanlýk
Belki yeniden imrenir nur’a karanlýk
Mecnun hayran kalmýþ, olacak artýk
Bayýltan renklerinde, tadacaðým adýný.


Murat AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın: