Hicran oldu, hüsran doldu yüreðim Ýçimdeki mevsim hep kýþ oldu. Kalbim koca bir mezarlýk Hep cesetlerle dolu. Aðýtlar yaktým hep mutluluða Hiç yaþamadým mutluluðu Belki de yaþamak hiç nasip olmayacak Mutluluðun adý Hep hayallerde,Sözlüklerde geçecek. Hiç deneyimlemeyeceðim...
Hayal kýrýklýklarýyla dolu kalbim Ýçim dýþým hüzün. Bitmeyen gecelerde kaldým Ýhanetlerle kandýrýldý mutluluklarým Aðýtlar yaktým ardýndan Geri dönüþü olmadý hiç O da yetmezmiþ gibi yalnýzlýk geldi Hüznüme ýssýzlýk kattý Yüreðim en ýssýz haliyle Son direniþini veriyor þimdi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuzhan Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.