kayýp bir hikâyenin sokak arkasýndayým izini sürdüðüm adýmlar silik duvarlarýn dili yara bere içinde kimsenin tutunamadýðý o þehri t/arýyorum gözlerimin namlusu ile
çöp kutularýndan koklanmamýþ onlarca mendil merdiven boþluklarýndan sýzan kanlý yaþlar cesareti gelmemiþ sözcüklerden topluyorum etrâfý her adým sancýlý bir doðuma her boþluk kýrmýzý yalanlarýn perde arkasýna açýlýr
ne baharlar gelip geçmiþ ne fýrtýnalar kabuklarýný kýrmýþtý oysa
sözü geçmeyen sakallý dede ise son kez çýkmýþtýr er meydanýna rüyâlarýn tâbiri iç sesinizde s/aklanýr dedi ve gitti
o gün bugündür çekilmemiþ poz çerçevesiz resim kalmamýþtýr yarýna
nerede dizleri karýncalanan bir hayat görülse soluklandýðý yer umûdu olur
þehri martýlardan sonra karýnca basar . . . !
25/04/2016 10;20 eMÝNeYZAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.