Hizbe göz göz olmuþ Yürek odalarýnýn her zerresinde Duygular yanýyor alev alev Kâr etmiyor hiç bir pýnar Sesler yükseliyor kulaklarda Can havliyle Geçmiþ geleceðe baðýrýyor Gelecek geçmiþe baðýrýyor Zaman duruyor akmýyor sanki Ýnliyor tüm hücreler
Beyin geçmiþe takýlý kalmýþ Kalp yorgun düþmüþ Yürek onca hercailer uðruna Sus pus olmuþ Yürek geçit vermeyince Gönül akýp çaðlamaz olmuþ Karaciðer ney’e esir düþmüþ Akciðer solumak istese de Kalmamýþ solunacak hava Ruh yaþamla ölüm arasýnda Can çekiþen Ýnce bir çizgi ile Tutunmak ister bedene
Ambulansýn acý acý öten siren sesi Doktor da, hemþire de bir telaþ Yetiþmek ister umut içinde Yok olup gitmeden hayat... Bilmez ki ecel gelmeden Hayatý yaþamak yaþatmak gerek Sýhhat elden giderken Vücuda eylersen temaþa Tabib neylesin Ecel vakti öten cana
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pınar CETIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.