Ey gönül aþk seni arar sen neredesin Nazlý yar aþk gözüyle bakar sen kiminlesin Aðlatma o yâri aðlatýrsan gün görmeyesin Aþk Rahman’dan hediye sanma gönlüm sen biçaresin
Aþk ile ol gönlüm haydi aþk ile sen nurdan bir çiçeksin Aþk çiçeði ile âlemi renklendiren sen aþkýn gönül merkezisin
Aþksýz ey gönlüm derdin bitmez çareler gelmez Gülmek istesen de aþksýz yüzün gülmez Bak gör yârin gamzesine aþk ile açan çiçekleri, Sen ey kendini bilmez Hakkýn rahmetini görmez Aþk Rahmandan hediye sanma gönlüm sen biçaresin
Aþk ile ol gönlüm haydi aþk ile sen nurdan bir çiçeksin Aþk çiçeði ile âlemi renklendiren sen aþkýn gönül merkezisin
Aþk yoksa sende ey gönlüm seni kim neylesin Aþk ile nazlý yârin cemalini gör hangi viran eldesin Viran olmuþ gitmiþsin hangi ilde hangi zalimlesin Aþk Rahmandan hediye sanma gönlüm sen biçaresin
Aþk ile ol gönlüm haydi aþk ile sen nurdan bir çiçeksin Aþk çiçeði ile âlemi renklendiren sen aþkýn gönül merkezisin
Seyret yârin cemalinde kendi cemalini Yok, et aþk ile sen içindeki nefretini kinini Yoksa sen aþksýz göremezsin kendi gölgeni Aþk Rahmandan hediye sanma gönlüm sen biçaresin
Aþk ile ol gönlüm haydi aþk ile sen nurdan bir çiçeksin Aþk çiçeði ile âlemi renklendiren sen aþkýn gönül merkezisin
Nazlý yârin gamzesindeki güller cihaný dillendirdi Aþksýz kaldýn bak her þey senin için deðerini yitirdi Aþk ile sevenler merhamet ile gönülleri sevinçle ürperdi Aþk Rahmandan hediye sanma gönlüm sen biçaresin
Kul Mehmet’im ey gönlüm seni aþka layýk sanýrdým Seninle ben aþký nerde görsem hemen tanýrdým Þimdi harap illerdeyim beni nazlý yârden sen ayýrdýn Aþk Rahmandan hediye sanma gönlüm sen biçaresin
Aþk ile ol gönlüm haydi aþk ile sen nurdan bir çiçeksin Aþk çiçeði ile âlemi renklendiren sen aþkýn gönül merkezisin