'2 YAŞAM 1 TESADÜF'

Bir sonbahar günü
Ekim ayýna düþmüþüz...
O gecenin sabahýna bir çýðlýk gibi süzülmüþüz ...
Dakika dakika ayný adýmlarýmýz
19 sene sonra bizi kavuþturan hayata ne demeli bilmiyorum...
Ýyi olsa gerek....

O üç erkeðin ardýndan gelen kýz
Ben üç kýzýn ardýndan gelen erkek

Kýzýla boyanmýþ saçlarý daha bebekken
Ve belki kýzýl bir tesadüftü....
Onu yllar önce
Kayseri’den Van’a sürükleyen...
Nüfus kaydýna ismini ’MÜJDE’ diye düþtüler...
Müjdelenmiþti hayata bir kere
Üstüne yýllar yýlý sevinç dolu üþüþtüler ...

Benim ismimi ’ÝBRAHÝM’ koymuþ abim
Fazla lüzum yok kendimden bahsetmeye

Mavi badanlý bir evin son çocuðuyum iþte
Yaþýmý bile hatýrlayacak durumda olmadým hiç
Veya kasýklarým aðrýmadý gülmekten
Hayatým yitirdiklerimle dolu,
Sevinç olmadý benim ki...
Ne gülmeyi baþardým, ne de sevmeyi...

Þimdi sözlerimizde yaþýmýz kadar olgun
Ve kýsalýyordu hayat gündelikçi bir kadýnýn omuzlarýnda

Ama yine güzeldir hayat bunu biliyorum...
Benim bundan sonra tek mutluluðum
ONUNLA GÜNÜ GÜNÜNE YAÞIT OLDUÐUM...

’ÝBRAHÝM YALÇIN’

Sosyal Medyada Paylaşın: