KARANLIK DÜNYAMA
gökteki ayý gözlerimle seyrederken
o an Karanlýklar içinde yaþayan oldum
öyle zaman geldi gülmeyi unuttum
hayatý yaþarken aðlayan oldum
bu kocaman dünya bana karanlýktý
güneþ görmeyendi gözlerim
güneþ þimdi doðdu karanlýk dünyama
cýhan alemi gördü gözlerim
þimdi görüyorum neþeliyim neþeliyim.
yare ulaþmaya takatsýz degildim
yolda giderken yolu þaþýran oluyordum
þimdi yanýna gidiyorum durmak bilmeden
ve yarime ulaþmazdý sözlerim
þimdi duyulan oldu gönderdiðim sözlerim
kaderdenmiþ böyle yaþamak
geleçek sabaha umutla baþlamak
hüzünlü anlardan neþeye ulaþmak
yarab þükürler olsun sana
yarab þükürle söylüyorum
benimde saglýðý yerinde
dünyayý gören oldu gözlerim
beni dermanzsýz býrakmadýn
karanlýðý yaþattýrýn ve güneþ doðmasýný beklettin.
TARÝH:23 NÝSAN 2016
SAAT :14:40
Sosyal Medyada Paylaşın:
KANGALLIMUSTAFA-2 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.