Seccademe sel olup aktý gözyaþým, Yutkunan yüreðimin acý sahneleri aklýmda, Dilimde "Melike" yarasý, dinmek bilmez. Kaftaným yerlerde, cirit atar durur.
Bilinmez bir yola mý düþtüm ben? Sonu bataklýk, ardý uçurum olan... Yapayalnýzým zemheri soðuðunda, Yetiþ Ya Rab! Yar ol yalnýzlýðýma...
Gecemde Ebuzer geldi aklýma. Oysa ki haþroldu o da yalnýzlýkla. Belki bir rüya çemberindeyim ama, Ebuzer El Gifari Hazretleri tam þuracýkta.
Ýnsanlar o kadar zor ki O’nun için, Yalnýzlýðý gönlüne payitaht eylemiþ. Efendisi gibi yoksulun dermaný, Viran gönüllerin ehli sultaný imiþ.
Hay deyip zikir eylemiþ idim bu gece, Gönlümün akan sularý seccademde iþte, Allah sesi yankýlandý, þu viran gönlüme, Þimdi neyleyeyim Ebuzer, sen söyle?
Bu gönül ateþidir ki, beni kül eyler, Gözleri bana ýrak, varmayý nasip eyler, Bir yaram vardýr ki, sarmaya kuvvet ister, Ebuzer dönüp bana þöyle der; "Mevlam neylerse, güzel eyler.."
Selam olsun sevdiðini Allah için sevenlere..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan Çardak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.