içimdeki ses

yar yine yorgunluk geçti üzerime hic halim yok vurgun gibiyim ne gülesim var ne kalkacak halim var yine özledim seni hasretinle bitiyorum artik ben sanýyorum gün gittkçe unuturum aksine gün gittikçe daha özlüyorum daha vuruluyorum sana yar bu hasretin nereye kadar artýk dayanacak güçüm kalmadý kendimi arýyorum kaybuldum yine bir türlü kendimi bulamiyorum yar kalbim sýkýþýk yine acýlarlayým beni bi teseli eden tek sarkýmýz’dýr yar yine sol yaným acýyor.....!!! 😞Öyle bi haldeyim ki kendimi tanýmaz hale geldim kýrgýn hayal kýrýklýðýna kalbin acý nefret özüntü düþünceler çaresiz kendine zarar verecek kadar bi haldeyim kaçýp gitmek istiyorum ne gidebiliyorum nede of bilemiyorum mutlu olmalari isterken bi bakiyorsun kendin mutsuz zalim gibi çaresizlik çok aci isyan ediyorsun hep bi yolu ararken o yolunu da kaybediyorsun iki duvar arasýnda kalýyorsun yanlizlik o an üstüne geliyor of hayat sen bari acýmasiz olma beni biliyorsun hayat kendimi kaybettiðimde kafama silahi sýkýp gidesim var bilirsin beni yapma bunu bana hangisini kaldýrabilirim ki hep güçlüyüm derdim sana hayat ama yanýlmýþim deðilmiþim yapma bana çaresizliðimi bi göz yaþlarýmý birakiyorsun ey hayat o kadar yorgunum ki susupta aglayasým ölüpte dinlenesim var....
Sosyal Medyada Paylaşın: