gül

Geç karþýma dinle beni ne olur,
Dertlerimi anlatayým dur da gül,
Uzun sürmez, ancak sabahý bulur
Çektiklerim yaman bin bir türde gül.

Sorayým cevapla bulmuþken seni,
Hani seviyordu o soysuz beni,
Mevlam benden beter etsin haini,
Ellerim semâ’da dilim zarda gül.

Yâr diyerek bir yýlana sarýldým,
Zehir güçlü can dayanmaz yoruldum,
Yaram derin ta yürekten vuruldum,
Kan durmuyor doktorlarým zorda gül.

Çekip gitsem engel çýkar karþýma,
Nehirler þaþýrýr akan yaþýma,
Boncuk boncuk kar yaðýyor baþýma,
Bahar gelmez çiçek açmaz burda gül.

Gülmem artýk kara etti yüzümü,
Elbet bir gün paylaþýrým kozumu,
Gözlerime güvenmezdim kuzumu,
Süsledi de teslim etti kurta gül.

Þerbet diye yâr aðuyu sunarken,
Ben de gördüm yâd elleri kýnarken,
Cümle canlý zemheride donarken,
Yanýyorum ayaklarým korda gül.

Sýnýrlarým boydan boya yakýldý,
Bomba düþtü kalelerim yýkýldý,
Gönderine paçavralar çekildi,
Düþman ayak bastý kutsal yurda gül.

Ferhat oldum bir tek Þirin o sandým,
Mecnun oldum kýzgýn çöllerde yandým,
Sonu gelmez yaza yaza usandým,
Bitsin artýk kalemimi kýrda gül.

Cengiz DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın: