** V U S L A T **
Bir gün batýmýnda kapýmý vurda,
Yokluðun baðrýmý delmesin artýk.
Yüzünde tebessüm karþýmda dur da,
Felek halimize gülmesin artýk.
Çektiðimiz bunca ayrýlýk yetsin,
Elem keder bizden uzaða gitsin,
Sarýlda boynuma bu hasret bitsin,
Umudumu dünler çalmasýn artýk.
Bir bilsen ne kadar özledim seni,
Vuslat limanýna çevir dümeni,
Zülfü periþaným bu sevdan beni,
Mecnun edip çöle salmasýn artýk.
Farkýna varmadan belki çoðumuz,
Gelip te geçiyor gençlik çaðýmýz,
Gülistana dönsün gönül baðýmýz,
Goncalar dalýnda solmasýn artýk.
Sen yoksan anlamsýz ne bahar ne yaz,
Gündüz kara zindan, geceler ayaz,
Ýstersen kabrimi ellerinle kaz,
Muradým gözümde kalmasýn artýk..
Ýsmail GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail GÜL (Vars@yalım) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.