Aslýnda mutluymuþum bilmeden farkettim, Hayatýn akýþýnda kaybettiðim kendimi, Çokta kolay bulmadým.. Belki bir þans eseriydi, Belki de zamaný gelmiþti bazý þeylerin..
Bilir bilmez kafama taktýðým düþünceler, Sabahý gelmeyen geceler, Ýçimdeki duygu bulutu daðýlmýþ, Güllük gülistanlýk olmuþtu sanki etraf, Yolunda giden þeyler varmýþ hayatýmda.. Bilmediðim, göremediðim, farkedemediklerim…
Mutlu olsam da birazda içimi burkan o acýda eksik deðil.. Kelimelerim kendime anlamsýz gelse de, Kalbimde onca süre bekletmek hiçte kolay deðil, Bilmiyorum belirsizlik içinde belirsiz bir mutluluk sardý etrafýmý; Belki de bir dua kabul oldu bana edilen..
Çokta iyimser olmak istemiyorum ama : Sanýrým hakettigim hayatýn ufakta olsa tadýný alýyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Külahcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.