Ne gözlerine bakmaya doyabildim.
Ne de gözlerinde hayaller kurabildim.
Lakin kurduðum hayaller yýkýlmaya meyilliydi.
Zira Aþkýmýz baþkalarýnýn dilinde hikayeydi...
Kuytu köþelerde çöküp çok dindirdim gözyaþlarýmý.
Kimselere göstermeden yüreðimin çöküþünü,
Her defasýnda dimdik girdim evimin kapýsýndan içeri,
Yalandan yere müzik açtým son ses çoðu kez ne çaldýðýný bilmeden,
Yüreðimdeki ayrýlýk þarkýlarýný bastýrdým ,
Hiç bilmediðim melodileri dinleyerek...
Göz göze geldiðimizde çoðu zaman
Birbirimizden baþka her türlü kalabalýðý görürdük orda.
Hayatýmýza dair öyle çok müdahaleler yapýldý ki,
Sen ve ben okuyamadýk birbirimizi.
Ýnemedik hiç derinlerimize.
Eremedik hiç son sayfamýza,göremedik sonumuzu orda...
Gözlerim dolu dolu girdim ben her gece yataðýma.
Yastýðým sildi yanaklarýmý.
Yorgan altýnda sakladým hýçkýrýklarýmý.
20 lik hayallerimi gömdüm her gece umutsuzca,
Yine de bir umutla kalktým her sabaha..
Ufacýk tefecik bedenimde,
Öyle yükler vardý ki.
Daha çok erkendi halbuki.
Ben daha kalem defter tutan elimi,
Masallar okuyan gözlerimi,
Aþký bir kiþide bilen kalbimi,
Bu kadar yoramam ki...
Kendime bu kadar eziyet edemem ki.
Ahhhh ahh
Yazýk deðil mi bana yazýk deðil mi hayallerime?
Gözlerine doya doya bakamadýðým aþkýma yazýk deðil mi?
Ne istersiniz hayallerimden,
Ne istersiniz küçücük yüreðimden,
Aþký masal saydýnýz,
Beni aþksýz bir hayata Polyanna yaptýnýz.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.