UNUTAMADIM
UNUTAMADIM
En gözde delikanlýsýydýn mahallenin.
Kýzlar yarýþýrdý senin için.
Birçoðu güzeldi, kalanlar da
Benden güzel.
Umutsuzca bakardým gözlerinin içine,
Oysa sen oralý bile deðildin,
Ne bana ne de diðerlerine..
Beni görmen, kocaman bir hayaldi benim için,
Sen diðerlerine öyleyken..
Bir gün veda ettin bize umarsýzca,
Gidiyorum þimdi Malatya’ya
Eylülde dönerim buralara..
Ne o eylül geldi bir daha
Ne de Sen buralara.
Rüzgar gibi geldin kýsaca,
Yel olup uçtun hayatýmdan.
Önünde resmi geçi de duran kýzlar var ya,
Birer ikiþer evlendi sýrasýyla.
Hatta o Sana çok aþýk olan kýz vardý ya
O kýz kaçtý kocaya..
Unuttular Seni çoktan..
Bir hoþ görüntü kaldýn anýlarda..
Bana gelince…
Bende evlendim isteksizce
Çocuklarým oldu iki kýz,
Mutluluðu yaþadým onlarla,
Torunlarým var þimdi,
Yaþam kaynaðým Senden sonra..
Ama hiç unutamadým Seni.
Ýlk gördüðüm anda ki gibi
Sanki hep göz bebeklerimde kaldýn.
Ve bir gün görürüm umudunu hiç yitirmeden
Sen yokken buralarda,
Pazara giderken perþembeleri,
Yolumu uzattým sizin evin önünden geçerek,
Bu sefer diyordum, belki bu gün
Pencereden uzatýr kafayý..
Acaba ,acaba..?!!
Sana yakýn hissediyordum o an kendimi,
Yolu uzatmam bile yormadan beni..
Ama hep dua ettim,
Birkez daha görmeyi,
Ve Seni görmeden ölmemeyi.
Ýyi kuluymuþum Tanrý’nýn
Sonunda kabul etmiþ ki duamý,
O kalabalýk kentte yaþattý bana mutluluðu.
Ankara artýk Benim, gönlümün de baþkenti inan..
Evet, Seni gördüm,
Þükürler olsun Allah’ým.
Teþekkür ederim, minnettarým Sana..
Sana da minnettarým aþkým,
O gün o çarþýya uðramana..
Bu aþk Bana ait bitanem,
Haberin bile yok bunu biliyorum,
Ama inan Bana aþkým, gerçekten inan,
Seni hala çok seviyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.