Hiç bir þey yokmuþ gibi yapýyorum ben hala . Göz yaþlarýmý içime akýtýyor, Acýlarýmý da içimin derinliklerine saklýyorum. Umrumda olmaz: kimse görmesin,bilmesin! Ben seni bu acizliðimle seviyorum.
Kim bilir belki de ben ; Seni sevmeyi seviyorum.
Seni sevmek iyi geliyor; Kalp rahatsýzlýðýma. Durmak üzreyken hayat, Sen geliyorsun aklýma , Ve yetiþiyorsun imdadýma
Sevgili sen; Lokman’da dahi olmayan çaðre gibisin bana...
Sazým teli bile öðrendi ismini. Þarký etti,þiir etti gözlerini. Þu dünya, þu alem þahit ki; Sevginin en temizi bendeki.
Vurdum sazýma konuþtu. Hisler gönlüme doluþtu. Bu gecede sabaha kavuþtu. Bekletme bu kadar ! Tezelden gel bana ....
Mustii Yaman Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustii Yaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.