Nisyan sancısı

Ve ben/ki egenin güneþi
Belik saçlarýmda/
Trakya pazenine sarýldý
Tenim…
Üryan/


Kovuldum!
Akdeniz’in sarý üzüm
Dallarýndan…
Karsta öldüm
Sarýkamýþ’ta kar suyuyla
Yundu cemalim…
Bir yaylanýn dirgeninde
Hozat baþým


Beni sordular;
Nevþehir’in taþa kesmiþ sevdasý
Gözlerinden þarap akan Kapadokya
Damal’da güle sarýn bebekleri…


Acýlar hep ötekidir!
Ne zaman kapý çalar
Ve süslenirsin hüzne
Ayný olursun/
Bir elmanýn
Yarýsý gibi
Bir yemiþin
Zarý çýkar
Bakýþlardan…


Sonra;
Adana’da düðün baþý
Pamuktan dokunur gelinlik/
Tütüne basýlýr heyecan…


Ortaktýr acýlar!
Gül yanýðý gibi
Tezenede mah suni
Bozkýrda baba neþet
Ýki evlek ayrýlýðýn
Türküsü…


“Ölmem mi beni taþlara vurun”
Diyesi gelir adamýn
Herek ede dokuma
Bir halýnýn üstünde


Nisana sarasý gelir
Gün aydýnlýðýný…





Sosyal Medyada Paylaşın: