Üþüyorum ANNE Sen aklýma gelince Elim ayaðým tutmuyor Dilim tutulup Dudaklarým titriyor ANNE Ýçimi öyle bir sýzý kaplýyor ki Ne sen sor nede ben söyleyeyim Ýþte þuramda yani yüreðimde Öyle bir yangýn ki Yanýyor kor, alev oluyor ANNE Ya sen, ya sen, birgün beni býrakýp gidersen diye Düþündükçe üþüyorum ANNE Ya eve geldiðimde seni bulamazsam Ya annem dediðimde sesini duyamazsam Ya sana sarýlýp,isteyipte seni saramazsam ANNEM Ya evimin dört köþesine sinen kokunu duyamazsam O zaman üþürüm Üþürüm ANNE Senin sevginle sýmsýcak yüreðim Beni koynundan hiç çýkarma Çýkarýrsan üþürüm ANNE Bakma sen benim koca kadýn olduðuma Ben hala çocuðum kendi içimde Ne olur beni býrakýp gitme Üþüyorum o zaman ANNE Yalnýz ben deðil yüreðim Yüreðimde üþür ANNE Yüreðim üþüyünce içim kanýyor Ne olur Yüreðimi üþütüp kanatma anne KANATMA ANNE... Sosyal Medyada Paylaşın:
sevgidogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.