Yürüyorum Sonunu göremediðim Ve nereye çýkacaðýný bilmediðim Ýsmine hayat verdiðim Kimi zaman güzellikleri gördüðüm Kimi zaman da hüznü andýran Umudunu býrakmýþ insanlarýn olduðu Uzun ince bir yolda… Zordur elbet Yükü aðýr ve kimsesiz insanlarýn Yarýnlara umutlarýný taþýyabilmesi… Onlar da isterdi Baþýný koyabilecek derme-çatma bir ev Ve sýcak bir aile yuvasý. Yarým kaldý belki de hayalleri Hayat denen bu yolda. Umutlarýnýn bir kýsmýný býraksalar da Taþýdýklarý en güzel þeydir Gurur ve haysiyet …
Sosyal Medyada Paylaşın:
sercan.yilmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.