BUGÜN DE ÖLMEDİM ANNE

Yüreðimi bir kalkan bilip sokaklara çýktým
Kahvelerde oturdum çocuklarla konuþtum
Sýkýldým, dertlendim, sevgilimle buluþtum
Bu gün de ölmedim anne.

Kapalýydý kapýlar, perdeler örtük
Silah sesleri uzakta boðuk boðuk
Bir yüzüm ayrýlýða, bir yüzüm hayata dönük
Bu gün de ölmedim anne.

Üstüme bir silah doðruldu sandým
Rüzgâr, beline dolandýðýnda bir dalýn
Korktum, güldüm, kendime kýzdým
Bu gün de ölmedim anne.

Bana böylesi garip duygular
Bilmem niye gelir, nereye gider?
Döndüm iþte; acý, yüreðimden beynime sýzar
Bu gün de ölmedim anne.

Sosyal Medyada Paylaşın: