bakýþlarým uzaklara dalýp kalýnca
özlem yaðmurlarý damla damla gözlerime yaðýnca
elim gider hemen sol yanýma
baþlarým hayal kurup, hatýralarýmla; avunmaya...
kimse görmesin diye içimdeki seni
sessizdir çýðlýklarým
bilemezsin; bir damla göz yaþýma
kaç sessiz haykýrýþ sýðdýrdým
kimse duymasýn bilmesin diye
attým hep kendimi kapkaranlýk, ýssýz kuytulara...
girdapta sanki yüreðim çekiliyor bilinmeze
çaresizlik esir aldýkça; beni, bizi
hasretin yaktýkça; kalbimi
sana getirsin diye beni
olsaydý deniz; atardým kendimi
bir yýlana bile sarýlýrdým...
çöl misali yüreðim
hasret su gibi sana
sýra sýra gözümde canlanýyor vahalar
ellerimle eþiyorum kumlarý
içimin hari, buzlu suda sönsün diye...
bir serap olmasýn, çaresizlikten; gördüðüm
gök mavisi suyla dolu, bir kuyu buldum
attým kendime hemen, kör bir düðüm
bir yudum su, bir hayat, tek seninle olacak
bu ömür seninle, istiyorum; son bulacak
özleminle cehennem narinda, sanki; yanmaktayým
söndürür mü bilmem ama; kanmalýyým buz gibi sulara
saldým yine kendimi, su dolu; soðuk, engin, derin, kuyulara...
18 NÝSAN 14:01 2016
M E L E K