DARPHANE KOLTUKLAR
Çil çil altýn basar oldu koltuklar,
Zevkten sarhoþ hepsi birer darphane…
Kibir ile þiþmiþ göðüs koltuklar,
Her gün bayram yaþamlarý þahane…
Yalan dilde nehir gibi akýyor,
Mide aç bir þehir gibi bakýyor,
Gözler sözler zehir gibi yakýyor,
Masum kalýr kan emici bit kene…
Piþkin yüzler süslü lafýn ustasý,
Ýflah olmaz hepsi mal mülk hastasý,
Güzel vatan oburlarýn pastasý,
Dürüst insan hýrstan olmuþ divane…
Bal kaymaktýr eþe dosta ihale,
Etle ciðer kedilere havale,
Arar durur garibanlar nevale,
Çalan beyler kader olur bahane…
Cantekin der; bizi yakar sýcaklar,
Eti geçti kemiktedir býçaklar,
Sýrtýmýzdan inin artýk alçaklar,
Aþ peþinde ömür oldu pervane…
1982
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.