Yaram taze iken çok geçmeden yani , Bir vakit sonra anladým ki Bir kez daha vuruldum, Bir kez daha … Gücüm yok artýk , Yavaþ yavaþ tükenmeye baþladým. Ne sizi görecek hevesim kaldý, Ne de sizlerle o kahkahalarýmý atacak gücüm Bundan sonra bir tek ben varým Yine her zaman ki gibi Bir tek ben ! Baþa sardým sanki yine herþeyi Bu sefer ; Tamam her þey daha iyi olacak diye kendimi avutmayacaðým Akýþýna býrakacaðým her þeyi, Rüzgarla savrulup gidiyorum Kimse tutmasýn ellerimden... Siz ne isterseniz o olsun ; Zaten hep öyle olmadý mý ? Siz istediðinizi yaptýnýz, Bense kýrýlýp sustum sadece, Sustum . Hep ben oldum.
Ama, Ama bu son ben artýk yokum Yok…
(ÖZNUR KACAR)
Sosyal Medyada Paylaşın:
öznur kacar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.