Bir Sûra Üflesem Kıyamet Kopar

Geçmiþ ve geleceðin sesi kulaklarýmda
Durduran kanýmý kalbimin duraklarýnda
Koþturur hep adýnýn sokaklarýnda
Bir nefes bir versem kýyamet kopar

Yalnýzdý aklýmýn en uç yerleri
Kim koydu oraya bu kederleri
Karþýnda döktüðüm boncuk terleri
Bir damla, bir düþse kýyamet kopar

Karanlýkta dahi rengini görür
Dalarým sürekli derler ki kördür
Bakýþlarýn altýnda yeri süpürür
Bir göz, bir açsam kýyamet kopar

Gücü yetmez ismini sayýklamaktan
Sen ile sensizliði ayýklamaktan
Tekliyor korkudan, uyuklamaktan
Bir kalp, bir atsa kýyamet kopar

Dilim çözülünce bulamadýðým
Ruhun ile yalnýz kalamadýðým
Nasýl söyleyeyim bilemediðim
Bir söz, bir desem kýyamet kopar
Sosyal Medyada Paylaşın: