TEK TUĞLA KALDI
Ruh, özgür gezer gece, gündüz
Bedeni taþýyamaz, her gittiði yere
Ne çok aný býrakýr, insan geriye
Yad etmeye, zaman yetmez
Gençlikte, hayaller kurulur
Orta yaþta, durulur
Çok yaþarsa, bazen adýný bile unutur
Taþ çatlar, daðlar yýkýlýr, insan dayanýklýdýr
Çeker türlü zorluklarý, evladý, vataný, namusu için
Ýnsan, unutkan olmazsa nasýl dayanýr?
Her üzüntü, bir tuðla çeker binamdan
Tek tuðlalýk ömrüm kaldý, yýkýldý, yýkýlacak, bedenim
Neþeli iken otuz, üzüntü de doksan yaþýnda, hisseder insan
Biri ruh yaþý,biri beden, beden denilen kabrinden çýkýnca
Ýþte þimdi gerçekten özgürdür ruh, uçar aslýna kavuþur
Kahýr da , neþe e de güzel, her ne olmuþsa, yararý ve zararý bana
Buðday güneþle, insan dertleri ile olðunlaþýr
Bilmek için geldim, dünyaya, öðrenemezsem yazýk olur
Her þey O’nun, herþey O, O, dilemiþ, O, dilerse, O, kaderine yazmýþsa
Yaratan O, kulsun sen, her zaman, O’ nun dediði olur.
EMÝNNUR GÜLER ACAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.