İçinde ki Çocuk Çocukluk Giderse
Uyumakla uyanmak arasýnda
Düþler kuruyorum
Ýçimde ki ölmemiþ çocuðun
Aydýnlýk saflýðýn da
Gördüðüm siyah beyaz manzaralarý
Yaðmur sonrasý doðan
Gökkuþaðý renklerine
Boyuyorum....!!!
Bir çocuk geliyor gözlerimin önüne
Elbisesi yamalý, ayakkabýlarý delik
Gözleri çakmak çakmak
Yanaklar soðuktan kýpkýrmýzý
....................................... !!!!!!!!!!!!
Ama her þeye raðmen
Dudaklarda sýmsýcak gülücükler
Hem de öyle gülücükler ki
Yüreklerde gonca güller açtýrýp
Kýþýn dondurucu soðundan
Baharýn ýlýk meltemlerine
Yürekler de "Merhaba" dedirtiyor
Ýþte diyorum
"Umut bu olsa gerek"
Koca bir ah çekiyorum
Utanýyorum
Büyük olmaktan, uyumaktan,
Hiç düþünmeden kýydýðým
Küçük bedenin kocaman yüreðinden...!!!
Ve
Gözlerimiz
Þafak vakti kýzýla boyansa,
Yüreðimiz pare pare olsa,
Düþlerimiz
Gökkuþaðý rengine boyansa
Deðiþtirir mi
Siyah Beyaz manzaralarý
Unutturur mu
Küçücük bedenler de
Yok olup giden kocaman yürekleri...????
Yüreklerde dilden dile dolaþan
Bir sevdadýr
Çocuklarýn masum duru bakýþlarý,
Mutluluðun huzurun aydýnlýðýn
Tatlý musikisidir
Çocuklarýn içten gülücükleri,
.............................................!!!!!!!!!
Unutma, unutturma, uyuma, uyutma
Kýyma, kýydýrma
Ýçinde ki çocuk, çocuklar giderse
Can gider
Özgürlük gider
Umut gider
Masumiyet gider
Medeniyet gider
Aþk, sevda gider
Türküler, þiirler susar
Karanlýðýn içinde kocaman
Yalnýzlýðýn kalýr........!!!!!!
17.04.2016 Ankara P.ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.