DÜŞ'TÜN
Bu sabah Ýstanbul’a uyandým
Bir de baktým Kýzkulesi karþýmda
Gözlerimi kapatýp bir daha açtým
Gördüðüm düþ gibi deðildi oysa...
Topladým daðýlan martýlarýmý
Onlara hatýrlý bir kahve ýsmarladým
Sonra da çýkarýp pabuçlarýmý
Boðaz’ýn serin sularýna yuvarladým.
Dedim ki,"Ben’im bak o gelen dalga...
Gökteki komik bulut bile bana benziyor
Ellerini uzatýp dokun bir bana
Saat hala bak sabahý çeyrek geçiyor."
Gülümsedin bana, baktýn dalgaya
Hýþýmla saçlarýný yaladý geçti
Ardýnda býraktýðý deli fýrtýna
Hem seninle idi, hem de deðildi.
Böyle bir þiirde kim olmak ister
Bir gülümsetir seni, bir deli eder
Aslýnda her þey bir oyun deðil miydi
Gitmek de, kalmak da elimizdeydi.
Þimdi baþka bir bulutun peþine düþtün
Oysa sen hep bende kalan bir düþ’tün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.