SEVEMEZ OLDUM
Sürüdüm postumu dünya hanýnda,
Erittim ömrümü,boþ mekanýnda.
Siz uzaktan bakýp mutlu sanýn da,
Ben kendimede huzur, bulamaz oldum.
Duymaz eller beni, bilmez yakýnýr,
Çikar varsa kýzmaz, güzel takýlýr.
Herkes mutlu mesut maske takýnýr,
Sahtelik içinde, duramaz oldum.
Günler bir,bir geçti zaman yürüdü,
Hayat beni çikmaz yola sürüdü.
Benliðimi sinsi eller bürüdü,
Ben bende kendimi göremez oldum.
Þimdi yaþ elli’mi, seksen mi dersin?
Bitmeyen çileyi çeksemmi dersin?
Herkezi bir yana atsammý dersin?
Soruyu kendime soramaz oldum.
Gerçekler çekilmez, kaldým arada,
Artýk gözüm yoktur, pulda,parada.
Servetini versen’de yok demez daha.
Kim iyi kim,kötü seçemez oldum.
Kul Erol’um,artýk bomboþ yaþama.
Bakma,çýkarýna sana koþana.
Yaklaþýyor vakit,çeker hesaba.
RAB’dan baþkasýný, sevemez oldum.
16.4.2016 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.