Baðrýnda konaklayýp senli yaþarým sandým
Ne arar ne sorarsýn, ölüye saydýn beni
Hani yârin yârenin, sözde derdin tasandým
Ne arar ne sorarsýn, ölüye saydýn beni
Yokluðunla denedin cana getirdin gýna
“Gönül ferman dinlemez” gel varlýðýnla sýna
Hangi inde nerdesin ses ver Allah aþkýna
Ne arar ne sorarsýn, ölüye saydýn beni
Ýki kapýlý handa geçip giderken çaðým
Bir yudum ilgi diyor örselenen dudaðým
Gündüzüm düþ yorgunu geceler dert ortaðým
Ne arar ne sorarsýn, ölüye saydýn beni
Meftunum dedim iþte, yerip de alma tiye
Kaç seneyi eskittim çýkýp gelirsin diye
Hâlâ ne bekliyorsun bu suskunluðun niye
Ne arar ne sorarsýn, ölüye saydýn beni
Kör düðüm olan bahtý açmaya yetmiyor us
Akan yaþýn damlasý, her biri bir okyanus
Gönlüm bana gereksin, gel derken san ki Yunus
Ne arar ne sorarsýn, ölüye saydýn beni
Hasret denen belaya cismimi sal eyledim
Tutuldum Mah yüzüne daðlarý yol eyledim
Hüznü içime gömdüm, acýyý bal eyledim
Ne arar ne sorarsýn, ölüye saydýn beni
IÞIK kendi gizimde dem süren divaneyim
Huzura kilit vurdum gama açýk haneyim
Kutsi olan sevgine gönüllü pervaneyim
Ne arar ne sorarsýn, ölüye saydýn beni
Azimet IÞIK 23.03.2016 KUMBABA ÞÝLE ÝSTANBUL
Þiirimi güne taþýyan Sayýn Seçki kuruluna ve desteðiyle yanýmda olan Siz deðerli dostlarýma bin can selam ile
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.