keþke tek çaresi ölüm olsa ölüp gelirdim sana oysa ölmek kolay kolay da boþ yere ölmek var ya iþte o kesiyor nefesimi
unuttum desem seni mümkün mü mümkün mü unutmak kaderimi seni inandýrmak kolay kolay da ben kendimi düþünüyorum sevgili
aklýmýn yarýsý sen yarýsý ben olmuþ iki aklýn bir düþüncesi gibi ayný anda yaþýyor ve ayný anda düþlüyorum iþte bu yüzden seni çýkartamýyorum
keþke yollara düþsem ardýma baksam korkmadan gözlerini süzssem çekinmeden varsam uzaklara zor çok zor sevdiðim keþke o kadar kolay olsa çünkü ben seni yollar için sevmedim kalbimi de baþý boþ bir sevdaya vermedim
ellerim sýmsýký sen niyetine kendine baðlanmýþ tutuyormuþ gibi yapsa da kalbimi yürekten inandýrmýþ biraz aklýmdan çýksan avuçlarýma bir boþluk düþüyor ve ani bir refleksle diðerini kucaklýyor
kalýcý ve vazgeçilmez bir tutku sadece seninle tattýðým enfes bir duygu gözlerimdeki aynaya çizilen en net gökyüzü belkide
unutma seninle gelen bir yaðmur bile olsa iki bulutun tam ortasýnda kalbim çünkü her þey seninle güzel sevdiðim Arif YALÇIN 10.05.2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
kütüphaneçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.