O kadar çok þeyim var ki sana söyleyecek Mesela gözlerini anlatmak isterdim Kara bir delik gibi ruhumu yutan Sonsuz bir hücrem olmasýný istediðim Kömür karasý gözlerini.
Ya saçlarýna ne demeli, Yýldýzlar kadar parlak Ýpek gibi yumuþak Savruldukça rüzgarla Gül kokusu yayan saçlarýný
Gamzelerini unuttuðumu sanma Öbek öbek çiçekler gibi yerleþmiþ yüzüne Dudaklarýn ellerin yüreðin Her biri bir roman zenginliðinde
Lakin susdu dilim Yasak koydum kendime Giremedikten sonra yüreðine Ne söylesem beyhude.
Davut Tunçbilek/ Keskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
davut tunçbilek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.