Affýna sýðýnýyorum, caným,
Biliyorum, istemiyerek de olsa seni kýrdým,
Kýrmak deðildi oysa amacým,
Senin sesini duymak, yüzünü görmekti muradým!...
Baktýðým yüzlerde görürken seni,
Nasýl bilerek kýrmak isterim,
Bir hata etti isem, özür dilerim,
Huzur verirken sesin,
Nasýl seni üzmek isterim,
Ýyi ki tanýmýþým seni
Sonbaharda açan gül misali,
Seni görünce yüzümde açan yediveren gülleri,
Nasýl göz ardý ederim!...
Hele ki o tatlý gülüþün
Baharlar açtýrýyor gönlümde
Ýsterse birkaç günüm kalmýþ olsun ömrümde
Senin sevgini hissettim ya yüreðimde
Huzurla gözlerimi kapar giderim.
Perihaným der ki;
Sevincim de kederim de sensin,
Ýsterim ki ömrümün son deminde de olsa gönlüm murada ersin,
Ömrümün kalaný senin kollarýnda tükensin,
Affýna sýðýnýyorum, umarým beni affedersin,
Kalbimin sultaný bundan böyle sensin artýk bilesin,
Gönlüm Allahýmdan daha baþka ne dilesin,
Allah böyle güzellikleri herkese versin!
Perihan METÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.