Ey cennetin rengi, ey gözleri üzüm karasý Yine sýzlýyor kalbimin -sen- yarasý Varýlmaz bir menzil oldu sevdan Yaþamla ölüm arasý
Saatler ruhuma perçinlendi Ufukta kayboldu güneþin kýzýl elleri Her köþe baþýnda bir aþýðýn hayalleri Hasretle mühürlendi
Nerdesin ey uçsuz çöllerin yaðmuru Geceye otað mý kurdu gözlerin Sen kelimelerin en keskini en mahuru Sen ey ruhumun coðrafyasý nerdesin
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail Giray Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.