Bir yürek söndürmüþse bir sevda ateþini Onu yandýrmak için bu gönle bir aþk gerek Bak mecnunun haline arýyor ruh eþini Onu kandýrmak için bu gönle bir aþk gerek
Güle hasret bülbülün akarken yürek kaný Çelikten keskin gözler bilinmez nerde kýný Gönülde deðil sanki yanan kalp gözü caný Onu söndürmek için bu gönle bir aþk gerek
Kanatlarý kýrýlmýþ garip bir kuþtu gönül Sýðmadý yataðýna bentlerden taþtý gönül Yalçýn karlý daðlarý yürüdü aþtý gönül Onu döndürmek için bu gönle bir aþk gerek
Yýkýk dökük harabe viran gönül kalesi Boyanmýþ gün karaya zifir olmuþ kulesi Ciðerine iþlemiþ yürek yakar çilesi Onu sindirmek için bu gönle bir aþk gerek
Ýstemez beden teni çirkinser can köþkünü Harman yeridir yürek yanar sevda düþkünü Durmaz akar sel olur o gözlerin eþkini Onu dindirmek için bu gönle bir aþk gerek
Bir emirdi getirdi melek Tanrý katýndan Hüzne boðulmuþ gönül vazgeçti hayatýndan Aklý kesti olmazdý indi yaþam atýndan Onu bindirmek için bu gönle bir aþk gerek…
13.04.2016 02.00- ÝZMÝR(2) Ömer Sabri Kurþun
Þiirimi uður böceðine layýk gören ve taltif eden sitemiz yöneticisi Habib hocama ve seçki kuruluna teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Sabri KURŞUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.