Sevda kokuyor tenim
Yer yer sevda kokuyor tenim
Avuçlarýmda yaðlý papirüs kokusu
Kalem, ucu kýrýk bir kýlýç þimdi
Keskinliði yüreðimde sevdanla seviþmekte
Bir bir devþirdikçe günler
Ah o devþiren günler
Götürmeye meyilli her þeyi
Ýþliyor inatla belleðime
Dudaklarýna lâm vurulmuþ sevgilim
Sen uyurken geçiyor zaman
Uyanmaný dört gözle beklerken güneþ
Ay vuruyor kendini meçhule
Uyan hadi
Bak kafesteki kanarya beklemekte sütünü
Bir mor yaðmur þimdi dudaklarýn
Öpülmeye en muhtaç anýnla beklemekte
Ardýný dönüp gitmiþ geçmiþini
Büyüdükçe küçüldü her þey
Küçüldükçe çürüdü kelimeler
Bez bebeðin raflarda yaþlanýrken biçare
Daima genç kalan bir yüreðin vardýr þimdi içinde
Ya da gençliðin olduðunu bilmeyen bir kadýn var düþünde
Çepeçevre dolanmýþken etrafýma yalnýzlýk
Bir rüzgâr senfonisi eþlik ediyor içime
Ellerinde duran ateþ böceðinin elini ýsýrmasý
Bir imdadýn sinyalidir belki de
Kara delikten kurtulmaya çalýþan yüreðimin
Kapat perdelerini kadýným
Çek yorganý üstüne örtün
Birazdan çýðlýklarla vurur kendini ateþ böceði
Sevdam tavan yapmýþken yüreðinde
Kýrýk bir bardaðýn ucunda asýlý duran yüreðim
Kanamaya yüz tutmuþ haliyle seyrederken hayatý
Bir pencerenin sol köþesinde hayat bulurken bedenim
Sevdamýn omuzlarýma hiçte aðýr gelmediðini anlýyorum artýk
Hiçbir yüz bu kadar sarmadý yüreðimi
Hiçbir kelime böylesine iþgal etmedi lugatlarýmý
Gittikçe büyüyen bu þehrin
Sevdam karþýsýnda bu kadar aciz kalmadý
Ah kadýným
Parmaðýna dolanan kelimelerim
Gerdan olup sarýyorsa yüreðini
Demek ki hala güneþ benim içimde ay avuçlarýmda
Ve sen tamamýyla bedenimsim
Benimsin
Üzerimize çöken külçe bir yorgunluk
Kýþ uykusuna yatýrýrken bizi
Uyandýðýmýzda çoktan gitmiþ oluyordu
Sol köþede etrafa gülücükler saçan ay dede
Yetiþemediðimiz zamaný yüzümüze vurarak
Bir anons çýnlýyor kulaklarýmda
Seni çaðýrýyor uzaklardan bir çýðlýk
Ellerimde ki nasýrlarda dolaþan ellerini
Koparmak istercesine inatla
Yarým sekteli bir ince vuruþla
Adým adým uzaklaþýyor dünya benden
Adým adým uzaklaþýyorsun
Mavi fistan giymiþ bedeninle birlikte
Bir kýrmýzý gecemiz kaldý elimde
Bir de utancýndan morarmýþ ateþ böceði
Artýkça arttýrdýkça içimizdeki korkularý
Gecenin bukaðýna geçirdikçe dualarýmýzý
Yalnýzlýðýn pençesinde boðuþurken buluyoruz
Kimliði tespit edilemeyen benliklerimizi
Suskunluðu sunarak dolunayýn rengine
Selçuk ERKÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.